Ο ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΣ

          ΝΕ ΤΙ; Το μπλογκ είχε πάει διακοπές και ο ιδιοκτήτης του μπεκρόπινε στο βάλτο με τις βαρελίσιες μπύρες, κάπνιζε στις κοιλάδες των θανατηφόρων στριφτών, χεντμπάνγκιζε στο βουνό ατελείωτων σολιδίων και εν τέλει χάθηκε στο δάσος των στρογγυλών οπισθίων. Και επέστρεψε με τα πόδια γιατί έχασε την πτήση του.

          Ξεκίνησα που λέτε να ασχολούμαι με τον πολυμερή (ή πολυμερικό – γουατέβερ) πηλό για να φτιάχνω ωραία και σημαντικά για τη ζωή μου πράματα όπως αυτό:

επειδή έχουν σφίξει οι ζέστες και έχει βράσει το κωλί μας και δεν ξέρω που κολλάει αυτό αλλά ξέρω ότι γράφω ότι έχουν σφίξει οι ζέστες επειδή αυτό το κείμενο το ξεκίνησα καλοκαίρι και το παράτησα και κοντεύει να φύγει ο χρόνος τώρα Ο ΜΟΝ ΔΙΕ ΚΙΕΛ ΝΤΟΜΑΖΖΖΖΖΖ. Έγινε ένα σεμινάριο πάνω σ’ αυτό και είπα να πάω για να γλυτώσω μισή ώρα από τη δουλειά για να χάσω την ώρα μου για να μάθω κανα δυο πράματα.

          Ας ξεκινήσω λέγοντας ότι η κοπελιά που έκανε το σεμινάριο ήταν εξαιρετική, όπως και η κοπελιά που είχε το καλλιτεχνικό εργαστήριο και το σεμινάριο ήτο πολύ καλό. Φυσικά για να μάθεις τα καλά πράματα έπρεπε να πληρώσεις αδρά σε μετέπειτα σεμινάρια αλλά για μένα που φτιάχνω σύμβολα των Τζούντας των Πριστ μια στο τόσο για να ανάβω κεριά και να προσκυνώ τον καράφλα το Ρομπ δε χρειάζεται ιδιαίτερα.

          Αλλά το κέρατό μου μέσα ήταν το πιο στερεοτυπικό σεμινάριο που έχω πάει ποτέ. Υπήρχαν οι ψευτοσοφιστικέ γκόμενες που φορούσαν αυτά τα ριχτάρια-καραβόπανα-τραπεζομάντηλα σε συνδυασμό με αυτά τα απαίσια σανδάλια που ακόμα και μόλις τα αγοράσεις φαίνονται τουλάχιστον δεκαετίας και οι ηλικίες τους ήταν 20 ή 30 ή 40 χρονών. Δηλαδή άγνωστη ηλικία, σου είναι αδύνατον να μαντέψεις. Δε σας βάζω εικόνες γιατί μπορεί να έχετε παιδιά. Αν είστε έγκυος και τα δείτε μπροστά σας φύγετε από την πόλη. Αν έχετε καρδιακά προβλήματα φύγετε από την πόλη και κάψτε την. Γενικά, αν είστε άνθρωπος φύγετε από το νομό και πάρτε τηλέφωνο τον Κιμ να πατήσει το κουμπί.

Υπήρχε, επίσης, ο ψευτοδιανοούμενος τύπος που κάθεται περίεργα και μιλάει περίεργα και δεν ξέρεις αν είναι γκέι ή όχι για να μιλήσετε για γκόμενες ή να αφήσεις αυτό το θέμα και να μιλήσετε για κάτι άλλο και ο οποίος για κάποιο λόγο γελάει με την παραμικρή μαλακία που θα ακουστεί. Υπήρχε η σχετικά μεγάλη γυναίκα 50-65 χρονών που μιλάει πολύ και έχει αυτό το περίεργο ότι να ‘ναι μαλλί που πιθανόν να ζουν 2-3 είδη εξωτικών πουλιών και αναρωτιέσαι αν στη ζωή της είναι μισότρελη ή όχι. Ακόμα, υπήρχε και η γιαγιά που καθόταν ήσυχη ήσυχη σε μια γωνιά, δε μιλούσε και προσπαθούσε να δει τι μπορεί να φτιάξει για τα εγγόνια της τώρα που βγήκε στη σύνταξη και δεν έχει τι να κάνει επειδή ο γέρος της είναι από το πρωί μέχρι το βράδυ στο καφενείο και φωνάζει σε μια οθόνη ΔΩΣΕ ΠΑΣΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ή σε μια άλλη οθόνη ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΠΕΝΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΠΑΛΙ ΜΑΣ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ ΤΟ ΚΙΝΟ! Ο ΤΣΙΠΡΟΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΦΤΑΙΕΙ, ΑΧ! ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨ...................

          Επίσης, όλα τα παραπάνω άτομα έχουν πάντα, για κάποιο λόγο, αρνητική αίσθηση του χιούμορ.

          Πήγα με μια φίλη μου ντυμένοι με βερμούδα-μπλούζα εγώ, σορτσάκι-μπλούζα αυτή και η αλήθεια είναι ότι δεχτήκαμε κάποια απαξιωτικά βλέμματα από αυτούς που θα παρακολουθούσαν το σεμινάριο μαζί μας που ψιθυρίζανε στο κεφάλι μας «Καλά τώρα, αυτοί είναι καλλιτέχνες; Είναι δυνατόν να φτιάξεις οτιδήποτε με αυτά τα ρούχα; Ίου, μονδιέ, αποστροφή βλέμματος και άλλα τέθοια».

          «Και τι θες ρε πρόεδρε, να καταργήσουμε αυτά τα ρούχα επειδή εσένα δε σ’ αρέσουν;», ρωτάτε με αγωνία καθώς τρίβετε τη δεξιά σας ρώγα.

          Εν τω μεταξύ, η κοπελιά της παρουσίασης που μας έδειξε τους τοπ του είδους, μας έδειξε μαθηματικούς, φυσικούς, βιολόγους, μηχανικούς κτλ. Κυριλέ άτομα που προσφέρουν κιόλας κάτι στην ανθρωπότητα χωρίς το ψωνισμένο υφάκι του στιλ «Έβγαλα από τον κώλο μου μια κουράδα με λαμπιόνα, την πέταξα με μίσος πάνω σε έναν καμβά, έφτιαξα αριστούργημα, αρχική τιμή 50.000 ευρώ!». Επίσης, αν χέζετε λαμπιόνα, πιθανότατα να υπάρχει κάποιο πρόβλημα με σας, να το κοιτάξετε.

          Όχι ρε! Επειδή έχουν υπάρξει διάφοροι περίεργοι ή/και εκκεντρικοί καλλιτέχνες δε σημαίνει ότι όλοι είναι ή ήταν έτσι, ούτε σημαίνει ότι αν ντυθείς με ρούχα που δεν έχουν πλυθεί για τρεις δεκαετίες κουβαλόντας το άι φόουν σου έχεις αυτόματα +5 intelligence +2 dexterity +10 drawing skills. Αυτό το πράμα που ο ζωγράφος πρέπει να ντύνεται σα λέτσος και να έχει περίεργο μούσι ή μουστάκι, ο επιστήμονας να είναι αλλοπρόσαλος με ψιλομακρύ ανέμελο μαλλί που ξεκινάει να μιλάει για τις μαύρες τρύπες και καταλήγει να σου αναλύει την ψυχολογία των παικτών του Παναιτωλικού, ο μεταλάς να κυκλοφορεί μόνο με μπλούζες μέταλ συγκροτημάτων έχοντας μακρύ μαλλί και για να παραγγείλει ένα φραπέ σκέτο να πρέπει να φωνάζει ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΣΚΕΤΟΟΟΟΟΑΑΑΑΑΑΑ ΣΑΤΑΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΣ και ο Τόνι Σφήνος να....... καλά ναι, στα παπάρια μας γι’ αυτό το σκουπίδι, πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει. Μάθετε να ξεχωρίζετε τη σάτιρα, την παρωδία, την κωμωδία, το στερεοτυπικό χιούμορ από την πραγματική ζωή. Ο ζωγράφος μπορεί να κυκλοφορεί με κουστούμι και γραβάτα γιατί έτσι γουστάρει, ο επιστήμονας να είναι ο γείτονάς σου που τον πετυχαίνεις σε σεξ πάρτιζ και κάνετε χειραψίες με τις μαλαπέρδες έξω, ο κοντοκουρεμένος μεταλάς να βγάζει λόγους με κουστουμάκι για τα κουάρκ και ο Τόνι Σφήνος...... είπαμε, ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΜΑΣ ΑΥΤΟΣ!

          Οι μόνοι που είναι καραψωνισμένοι τέρμα με τη δουλειά τους είναι οι παπάδες γι’ αυτό και δε βγάζουν ποτέ τα ριχτάρια τους αλλά η αλήθεια είναι ότι κανείς κανονικός άνθρωπος δε χέστηκε για τους παπάδες.

          Και για να απαντήσω στην προηγούμενη ερώτησή σας που έχετε ξεχάσει ήδη γιατί σταματήσατε να τρίβετε τη δεξιά σας ρώγα και πιάσατε την αριστερή: Όχι, προφανώς και δε θέλω να καταργηθούνε αυτά τα ρούχα, ίσα ίσα που υπάρχει μια χούφτα ανθρώπων που τους πηγαίνουν, αλλά να τα φοράτε επειδή είστε «καλλιτέχνες» και πρέπει να δείχνετε έτσι, ε, τότε είστε τσαρλατάνοι! Όπως ακριβώς οι τρέντι είναι τσαρλατάνοι επειδή ακολουθούν μια συγκεκριμένη μόδα, έτσι κι εσείς ενώ νομίζετε ότι διαφέρετε, τελικά ακολουθείτε μια άλλη μόδα. Όπως είχε πει κάποτε και ο προφήτης, «όταν είστε όλοι διαφορετικοί, δεν είστε διαφορετικοί, είστε όλοι ίδιοι» ή κάπως έτσι, δε θυμάμαι.

          Ρε σεις, αυτό το κείμενο είχε ξεκινήσει καλοκαίρι όπως σας είπα, το συνέχισα σήμερα, αλλά έχω ξεχάσει όλα αυτά που ήθελα να γράψω οπότε το κόβω εδώ γιατί θα αρχίσω να γράφω άσχετα πράματα στο τέλος.

ΣΚΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΨΕΥΤΟΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ!

ΘΕΟΤΥΦΛΟΣ

          Τώρα θα σας παρουσιάσω το βίντεο ασφαλείας του «καραβιού» Θεόφιλος όπως θα έπρεπε να είναι. Όσοι έχουν ταξιδέψει με αυτή τη θαλασσομπανιέρα γνωρίζουν τον τρόμο που είχαν βιώσει. Μια φορά ο Κόναν ο βάρβαρος ο ατρόμητος είχε ταξιδέψει και από το φόβο του δεν μπορούσε πλέον να ανοίγει πόμολα για κάποιον απροσδιόριστο λόγο (τώρα ξέρετε και το μπακγκράουντ του γνωστού ανεκδότου).

*** Ξεκινάει η καραβίσια μουσική που την παίζει το 8χρονο ανίψι του καπετάνιου στο παιδικό αρμόνιό του ***

          Καλώς ήρθατε στο σάπιο κουβά που αποκαλούμε πλοίο. Τώρα θα σας δείξουμε υποχρεωτικά το βίντεο ασφαλείας σε όλες τις τηλεοράσεις και μπορείτε να το αγνοήσετε ακούγοντας μουσική στο κινητό σας ή μιλώντας με το διπλανό σας για σημαντικά θέματα, όπως γιατί το παγόνι δεν μπύρα ενώ η μπύρα παγώνει. Η ασφάλειά σας στο καράβι είναι το τελευταίο πράγμα που μας ενδιαφέρει. Για ακόμα μια φορά, καλώς ήρθατε στο πλοίο και σας ευχόμαστε να χέσετε τα βρακιά σας απ’ το φόβο σας.

          Στην καμπίνα σας, που ξεχάσαμε να πλύνουμε τα σεντόνια και απλά τα αναποδογυρίσαμε, θα βρείτε καρτέλες ασφαλείας τις οποίες μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ως κωλόχαρτα σε περίπτωση που έχουμε ξεχάσει να σας αφήσουμε. Όλοι οι διάδρομοι θα έπρεπε να φωτίζονται με λαμπάκια χαμηλού φωτισμού αλλά τα λαμπάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου που πήραμε ήταν κινέζικα και σταμάτησαν να ανάβουν από τα μισά του πρώτου ταξιδιού. Οπότε αν θέλετε να βρείτε την έξοδο και δε θυμάστε, απλά μαντέψτε. Σε κάθε καμπίνα βρίσκεται ανιχνευτής καπνού σε περίπτωση που θέλετε να ανάψετε ψησταριά για να φάτε βασιλικά πριν πνιγείτε. Αλλά ξεχάσαμε να πάμε στο περίπτερο να πάρουμε μπαταρίες ΑΑ και έτσι δε λειτουργούν.

          Στη σχεδόν σίγουρη περίπτωση έκτακτης ανάγκης ένα γενικό σήμα συναγερμού θα ακουστεί παντού το οποίο αποτελείται από μερικά μπιπ και ένα συνεχόμενο μπιπ ή κάτι τέτοιο. Αν ακούσετε τέλος πάντων διάφορα μπιπς μαζεμένα και είστε κοντά στην καμπίνα σας, πάρτε το σωσίβιό σας τα οποία τα κλέψαμε από νεκρούς του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και φορέστε το για να μοιάζετε με κώνο τροχαίας. Έπειτα κατευθυνθείτε στον πλησιέστερο σταθμό συγκέντρωσης. Εάν δεν είστε κοντά στην καμπίνα σας και ακουστεί το γενικό σήμα συναγερμού πηγαίνετε αμέσως στο σταθμό συγκέντρωσης και παίξτε ξύλο με τους υπόλοιπους επιβάτες για το ποιος θα πρωτοπάρει σωσίβιο μιας και δε φτάνουν για όλους. Το πλήρωμά μας δεν είναι σε καμία περίπτωση εκπαιδευμένο για να αντιμετωπίζει καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης. Δυο σεμινάρια παρακολούθησαν όλοι πριν καμιά 30αριά χρόνια και κάτι τρέχει στα γύρφτικα. Κάπου στην καμπίνα σας γράφουμε τι ακριβώς να κάνετε σε περίπτωση κινδύνου ή φωτιάς αλλά άντε βρες το τώρα. Είχαμε έναν άνθρωπο ο οποίος αν είχε όρεξη βοηθούσε τα άτομα με κινητικά προβλήματα αλλά τον χώρισε η γυναίκα του και τώρα είναι σουρωμένος στο μπαρ Το Ναυάγιο. Οπότε αν είστε άτομο με ειδικές ανάγκες χτυπήστε την καμπίνα του διπλανού σας και χτίστε μια καλή προσωρινή φιλία. Όσοι τυχεροί πήραν σωσίβιο αλλά και όσοι δεν πήραν παρακαλούνται να κατευθυνθούν στο σταθμό συγκέντρωσης όπου αν υπάρχουν μέλη του πληρώματος θα γκαρίζουν οδηγίες «ΑΝΤΕ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ, ΕΛΑΤΕ ΑΠΟ ‘ΔΩ!». Στην περίπτωση έκτακτης ανάγκης μη χρησιμοποιήσετε τα ασανσέρ. Γενικά μην τα τα χρησιμοποιείτε, εκτός αν δεν έχετε πρόβλημα να κλειστείτε μέσα για 3-4 ταξίδια. Επιβάτες με παιδιά που δεν έχουν πάρει σωσίβια για τα παιδιά τους μπορούν να αγοράσουν σταυρούς από το κατάστημά μας και να τους μάθουν καμιά προσευχή.

          Τώρα θα σας δείξουμε πως να φορέσετε το σωσίβιό σας. Περάστε το από την κεφαλή σας και δέστε τα λουριά γύρω σας. Δεν είναι καμιά επιστήμη, τι άλλο θέλετε να ακούσετε δηλαδή; Κάθε σωσίβιο γράφει τον αριθμό του σταθμού συγκέντρωσής σας αλλά έχει σβηστεί με τα χρόνια οπότε πάρτε το ευθεία και όπου σας βγάλει. Η σφυρίχτρα και ο φακός είναι DLC και πωλούνται ξεχωριστά στο κατάστημά μας.

Μπορείτε να καπνίσετε, να φάτε, να πιείτε ή να κάνετε πάμπλικ σεξ κατά τη διάρκεια της ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕΜΑΛΑΚΕΣ κατάστασης, είστε ελεύθεροι να  διαλέξετε πως θα περάσετε τις τελευταίες ώρες της ζωής σας. Θα υπήρχαν κάποια μέρη του πληρώματος να σας βοηθήσουν να πάτε στο σταθμό συγκέντρωσής σας αλλά δεν είναι μαλάκες, την κάνανε πρώτοι μπας και γλυτώσουν. Θα τους αναγνωρίζατε εύκολα με τα Hello Kitty καπελάκια τους αλλά έχουν εξαφανιστεί όλοι. Ίσως να πετύχετε το Θανάση που τον πιάνει συχνά διάρροια και είναι όλη την ώρα στην τουαλέτα και μπορεί να μην έχει προλάβει να την κάνει.

Στην εξαιρετικά πιθανή περίπτωση που ο καπετάνιος αποφασίσει ότι η κλασομπανιέρα πρέπει να εγκαταλειφθεί, τα μέλη του πληρώματος θα έχουν ήδη επιβιβαστεί σε σωσίβιες λέμβους και θα σας κουνάνε το μαντήλι από μακριά. Είναι χρέος σας να μάθετε πως να κατεβάζετε τις εναπομείνουσες ή εναπομείνασες σωσίβιες λέμβους και να στριμωχτείτε σα σαρδέλες σε αυτές αφού πρώτα παίξετε ξύλο με το διπλανό σας για το ποιος θα μπει πρώτος μέσα. Μπορείτε να το κάνετε και σαν τον Τιτανικό, θα σας έρθουν αναμνήσεις από την ταινία και στο τέλος θα τα θυμάστε όλα αυτά από τον πάτο της θάλασσας και θα γελάτε.

Τι ώρα είναι; Πληρώθηκα για πέντε λεπτά μπλα μπλα, δεν έχω χρόνο να πω τα υπόλοιπα, βρείτε τα μόνοι σας, βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει, όλα από μένα τα περιμένετε; Πάμε στον επίλογο.

Ευχαριστούμε για την προσοχή που κανένας σας δεν έδειξε. Καλά να πάθετε που επιλέξατε τη μπαλωμένη μαούνα μας για να ταξιδέψετε και σας ευχόμαστε να έχετε έναν υπέροχο πνιγμό!

ΓΙΩΡΓΑΚΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ έλα να παίξεις μουσική με το αρμόνιό σου πάλι να κλείσουμε επιτέλους, έχω πιλάφι στο σπίτι και θα κρυώσει.

*** Ο Γιωργάκης αντί να παίξει μουσική πατάει κάποια κουμπιά που βρίσκονται πάνω στο αρμόνιο και ακούγονται γαβγίσματα, χλιμιντρίσματα και άλλοι ήχοι ζώων ***

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕ ΣΕΡΒΙΡΟΥΝ ΦΡΑΠΕ

          Έχω αρχίσει να παρατηρώ ότι υπάρχει μια γλοιώδης «μόδα» τον τελευταίο καιρό που ακολουθούν ορισμένα μαγαζιά, καφετέριες, καφέ-μπαρ ή εστιατόρια, σύμφωνα με την οποία δε σερβίρουν φραπέ γιατί είναι ΟΟΟΟοοοοο κελ ντεκαντάνς! Άγριε, άπλυτε, αξύριστε ημιπρωτόγονε βάρβαρε με ιδρώτα να στάζει από τη μασχάλη και χνουδάκι στον αφαλό πού νομίζεις ότι βρίσκεσαι; Σε κάποιο χωριό στους πρόποδες του Ολύμπου ή στην Ελλάδα της δεκαετίας του 80; Μον ντιέ! Απολίτιστε, άξεστε πίθηκε με huawei αντί για iphone, κατσαρίδα των υπονόμων, αρουραίε ενός σκοτεινού υπογείου, βάτραχε των βάλτων εμείς εδώ στο  Café lounge intellectual sick majestic artistic (Clisma) δε σερβίρουμε κατακάθια του καφέ που πίνουν οι οικοδόμοι επειδή είναι αχρείοι και δεν μπορούν να φέρουν μια εσπρεσσιέρα να τη βάλουν κάπου εκεί ανάμεσα στα μπετά! Εμείς είμεθα ανώτερα όντα! Σε κοιτάμε από ψηλά και σε κατουράμε! Ο λαός μας αποτελείται κυρίως από εντερπρένερς (δηλαδή χαμάληδες που τρώνε τα λεφτά του μπαμπά και νομίζουν ότι είναι σπουδαίοι)!

          Έχεις καφετέρια; Είναι ανεπίτρεπτο να μην έχεις φραπέ, εσπρέσσο, ελληνικό. Έχεις ταβέρνα; Είναι ανεπίτρεπτο να μην έχεις μπριζόλα, τζατζίκι, χωριάτικη. Έχεις μπαρ; Είναι ανεπίτρεπτο να μην έχεις ουίσκι, βότκα, τζιν. Δε ζητάμε κάτι εξεζητημένο εμείς οι αιχμάλωτοι του φραπέ. Αλλά τι λεω; Σε παραγγελία φρέντο εσπρεσσοκαπουτσίνο κάραμελ μακιάτο βανίλια πάστα φλώρα τιρμπουσόν καρμπιρατέρ με 7 κόκκους κανέλα και 2,5 γραμμάρια σαντιγύ πανηγυρίζετε, ενώ στο φραπέ σκέτο στραβώνετε τη μούρη σας λες και ζητήσαμε ιδρώτα ποντικιού. Κι εσείς το μόνο που χρειάζεστε είναι ένα σβουριστήρι και μια σακούλα φραπέ. Ακόμα και οι μπάρμεν και αι μπαργούμαι πανηγυρίζουν όταν βλέπουν παραγγελία με φραπέδες.

          «Δε σερβίρουμε φραπέ», λέτε, αλλά τον ελληνικό τον φτιάχνετε στη μηχανή. Στη μηχανή! Ελληνικός ή κυπριακός ή τούρκικος ή αραβικός ή στ’ αρχίδια μου πως θα τον πείτε φτιαγμένος στη μηχανή είναι ποδόπλυμα κάποιου που έχει πατήσει σταφύλια.

          Είναι ο φραπές άθλιος; Ναι, είναι μια λασπώδης μάζα από κατακάθια καφέ. Σου γαμάει το στομάχι ο φραπές; Ναι, ειδικά αν τον πιεις νηστικός. Αλλά τι σε νοιάζει; Γιατρός μου είσαι; Αν ανησυχούσες για την υγεία των πελατών σου δε θα επέτρεπες το κάπνισμα μέσα έξω και δε θα σέρβιρες πάνω από ένα ποτήρι κρασί ή ένα ποτήρι μπύρα στους πελάτες σου. Που σε έπιασε ο πόνος για την υγεία μας και μας σερβίρεις κέικ μιας βδομάδας και όταν κλείσεις το μαγαζί πας και χλαπακιάζεις γύρο με φορμόλη.

          Έχω ακούσει πολλά κουλά από μαγαζιά που δε σερβίρουν φραπέ. Εντάξει τα starbucks (τότε που πήγα για όσους θυμούνται) εν μέρει δικαιολογούνται.

          «Ο φραπές είναι ανθυγιεινός!». Ναι, χαίρω πολύ. Το ίδιο είναι και τα σάπια κουλουράκια που μου σέρβιρες! Και να πεθάνω, μην αγχώνεσαι, δε θα με χάσεις από πελάτη γιατί δε θα σου ξανάρθω!

          «Εμείς εδώ, κύριε, σερβίρουμε καλό καφέ. Ο φραπές είναι άθλιος. Δεν είναι πχιότητα λέμε!». Ναι; Σοβαρά; Δε μου λες, ψηλέ, ΓΙΑΤΙ ΤΟΤΕ ΣΕΡΒΙΡΕΙΣ ΑΜΣΤΕΛ ΚΑΙ ΤΖΟΝΙ ΓΟΥΟΚΕΡ; Ε; Αν οι μπύρες σου δεν είναι το λιγότερο Λα Σουφέ και τα ουίσκια σου από Λαγκαβούλιν και πάνω, τη δικαιολογία που είπες να τη βάλεις πίσω από εκεί που την έβγαλες. Στον κώλο σου!

          «Δε στηρίζουμε πολυεθνικές εταιρίες εμείς!» Χα! ΧΑ! Χαχαχαχα! ΧΑΧΑΧΑ! Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! Ο illy, ας πούμε, είναι οικογενειακή επιχείρηση, τη ζάχαρη τη μαζεύετε και την επεξεργάζεστε οι ίδιοι, την εσπρεσσιέρα σου την έφτιαξαν οι καλικάντζαροι του Αι Μπιλ, οι μπύρες είναι από τα κριθάρια του χωραφιού σου, δε χρησιμοποιείς το φέισμπουκ για να καταχωρήσεις την επιχείρησή σου και φυσικά για επικοινωνία χρησιμοποιείτε πλαστικά ποτήρια με 3 μέτρα σπάγκο!

          Μου έχουν πει κι άλλα, αλλά έχει αρχίσει να μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και δε γράφω άλλο.

          Για να μην πω για το μαγαζί που δεν έχει κόκα κόλα επειδή είναι αμερικάνικη αλλά έχει τζακ! Πού είναι το γκιφ με τον Τραβόλτα τώρα που το χρειάζεσαι;

Τι στον αρχιπέοντα;;;;;;

FOOD METAL: HAIL AND EAT

Για όσους δε γνωρίζουν είναι από το υπέρτατο τραγούδι HAIL AND KILL.

Brothers I am coming

From inside of the fridge,

But I am all alone.

A big cake lies ahead

Forever I will eeeeeeaaaaat like a pig from a faaaaaaarm.

They all went to eat like the starving wolves in the night

Hold your dinner hiiiiiiiiiiiigh!

Chickens and porks are waiting for the farmer in his house

Could I eat a mouse?

Hear me while I scream

As my mouth froze from an ice cream

None shall see me then.

Cucumbers and nuts are taken by the meat,

By divine right hail and eat! HA!

Hail, hail, hail and eat! HAIL AND EAT!

My uncle was a fat man

Like Evert in his prime

I told him to have a diet!

Now, he will bring steaks, onions and chips

The table of dinner is his faith.

Cucumbers and nuts are taken by the meat,

By divine right hail and eat! HA!

Hail, hail, hail and eat! HAIL AND EAT!

Kill the salads

Burn the fruits

Stab the lettuce’s heeeeeaaaaarts!

Slay the sheep as they cry!

Kill the rabbits

Burn the hens

Put all the food in the heat!

Hail and eat!

Cucumbers and nuts are taken by the meat,

By divine right hail and eat! HA!

Hail, hail, hail and eat! HAIL AND EAT!

I wanna find a fooooooooooooooooooooooooork! HAIL AND EAT!

Υ.Γ.: Παρακαλώ να είσθε επιεικείς, οι στίχοι αυτοί γράφτηκαν στο γυμνάσιο, όταν ήμουν μικρός και ηλίθιος. Τώρα που είμαι μεγάλος και ηλίθιος δε γράφω στίχους!

ΜΠΕΝΤ ΤΑΪΜ ΣΤΟΡΙΖ: Η ΠΡΑΣΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ

          Μια δυο φορές και άλλους τόσους καιρούς ζούσε κάποτε (γιατί τώρα κοιτάει τα ραδίκια από τις ρίζες) ένα μικρό κοριτσάκι που το υπεραγαπούσε η γιαγιά του και της έκανε συνέχεια δώρα. «Πάρε εγγονή μου 10 ευρώ να πάρεις μια Μπάρμπι ιερόδουλη». «Πάρε εγγονή μου 20 ευρώ να πιείς καμιά μπύρα γιατί με τους φλώρους που έχεις μπλέξει στα παιδικά πάρτι πίνεις μόνο γκαζόζα». «Πάρε εγγονή μου 100 ευρώ να πάρεις λίγη κόκα και φέρε μου κι εμένα μια γραμμή. ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΠΑΛΙ ΜΩΡΗ ΤΗΝ ΤΗΛΕΚΑΡΤΑ!». Μια μέρα, λοιπόν, της χάρισε έναν πράσινο σκούφο του ΠΑΣΟΚ και της είπε να μην τον αποχωριστεί ποτέ ώστε να ζει ο Αντρέας πάντα μέσα της. Κι έτσι το κοριτσάκι δεν έβγαλε ποτέ το σκούφο, ούτε για να κάνει μπάνιο ούτε αργότερα που μεγάλωσε και έπαιζε σε ταινίες BDSM και δεν μπορούσε κανείς να της αρπάξει τα μαλλιά και την απολύσανε. Έτσι, όλοι την αποκαλούσαν «Η πρασινοσκουφίτσα».

          Μια μέρα η μητέρα της της λέει: «Πρασινοσκουφίτσα, κόρη μου που έχω ξεχάσει πλέον το όνομά σου, πάρε αυτό το δονητή και αυτά τα δυο μπουκάλια αψέντι να τα πας στη γιαγιά σου να δυναμώσει που είναι άρρωστη και με το ενάμιση πόδι στον τάφο. Φρόντισε όμως να είσαι φρόνιμη και να πηγαίνεις προσεκτικά στο δρόμο, μην πέσεις και σπάσεις κανα μπουκάλι, θα σε πάρει ο διάολος. Και να βάλεις και ζακέτα!».

          Η γιαγιά ζούσε στο δάσος, μισή ώρα μακριά από το χωριό και όλοι οι κάτοικοι ήτο σίγουροι ότι η γριά ήταν μάγισσα γι’ αυτό και μια φορά το χρόνο πηγαίναν με αναμμένες δάδες στο σπίτι της και ξελαρυγγιαζόντουσαν: «She’s a witch! BURN HER! BURN HER!». Αλλά δεν την καίγανε ποτέ γιατί η γριά έβγαινε με λουκουμάδες και φεύγαν όλοι ευχαριστημένοι.

          Καθώς λοιπόν η πρασινοσκουφίτσα μπήκε στο δάσος σιγοτραγουδώντας τον ύμνο του ΠΑΣΟΚ συνάντησε το λύκο. Δεν ήξερε όμως ότι ο λύκος είναι κακό ζώο και τον παίζει με anime και έτσι δεν τον φοβήθηκε.

- Καλημέρα πρασινοσκουφίτσα!

- Καλημέρα λύκε!

- Για πού το έβαλες πρωί πρωί μωρή ανεπρόκοπη;

- Πηγαίνω στη γιαγιά μπας και στάξει το παραδάκι.

- Και τι κουβαλάς;

- Ένα δονητή και δυο μπουκάλια αψέντι γιατί είναι άρρωστη και σάψαλο.

- Πού μένει η γιαγιά σου;

- Μέσα στο δάσος, γύρω στο ένα τέταρτο από εδώ που βρισκόμαστε. Το σπίτι της είναι στην οδό Στουδιαολουτημάνα 2Α, μονοκατοικία με κεραμίδια κάτω από τρεις βελανιδιές, μέσα στο βούρκο, έχει μια κούκλα του Σατανά για εκρεμμές και πάνω απ’ το σπίτι βρέχει συνέχεια αίμα. Είναι δύσκολο να το βρεις αλλά με λίγη παρατηρητικότητα τα καταφέρνεις.

          Ο λύκος ήταν ψιλογκουρμέ τύπος και λίγο ψευτοκυριλλέ μιας και ήταν στη ΔΑΠ. Έτσι, ήθελε να φάει πρώτα τη γριά και μετά την Πρασινοσκουφίτσα σαν επιδόρπιο. Έπρεπε να περάσει και από μια κάβα να πάρει ένα καλό κρασί να συνοδεύσει το γεύμα του. Έπρεπε να κερδίσει χρόνο, έπρεπε να της αποσπάσει λίγο την προσοχή. Οπότε της λέει: «Πρασινοσκουφίτσα, κοίτα τι ωραία λουλούδια που υπάρχουν στο δάσος. Κοίτα τα μωρή! Είσαι τόσο ζαβό που είμαι σίγουρος ότι δεν έχεις προσέξει ούτε καν το κελάηδημα των πουλιών!».

          Η Πρασινοσκουφίτσα σήκωσε το βλέμμα της και κοίταξε τα λουλούδια που ήταν γύρω της. Άκουσε το υπέροχο κελάηδημα των πουλιών. Καλά να πάθει η γκαβή γιατί δεν πρόσεξε τη σκατούλα ενός σκίουρου που πάτησε. Αγνοώντας τη σκατούλα μπήκε βαθύτερα στο δάσος και άρχισε να μαζεύει λουλούδια για να φτιάξει κανα μπουκέτο στη γιαγιά της ή καμιά άλλη τέτοια αρχιδιά, λίγη σημασία έχει.

          Ο λύκος συνέχισε δίχως καθυστέρηση προς το σπίτι της γιαγιάς της και της χτύπησε την πόρτα.

- Ποιος είναι πρωινιάτικα το φελέκι μου μέσα; , ρώτησε γλυκά η γιαγιά.

- Η Πρασινοσκουφίτσα, απάντησε ο λύκος ακόμα πιο γλυκά μιας και είχε σπουδάσει Ανώτατη Μητσοκωστική και μπορούσε να αλλάζει τη φωνή του. Σου φέρνω κάτι ποτά ή κάτι παρόμοιο. Γουατέβερ. Άνοιξε!

- Άνοιξε την πόρτα, δεν έχω κλειδώσει. Είμαι πολύ ραμολιμέντο για να σηκωθώ.

          Ο λύκος άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα χωρίς να πει κουβέντα. Κατευθύνθηκε στο κρεβάτι της γιαγιάς, άνοιξε το στόμα του σαν τον Kirby και την κατάπιε. Μετά πήρε τα ρούχα της και τα φόρεσε μιας και είχε φετίχ με τα γυναικεία ρούχα και δη τα γιαγιαδίστικα, έλα τώρα ξέρεις ποια ρούχα εννοώ, δεν κάθομαι να περιγράφω. Έβαλε το καπέλο του ύπνου της γιαγιάς, τράβηξε τις κουρτίνες και ξάπλωσε γιατί βαρυστομάχιασε. 85 κιλά είχε φτάσει η γριά.

          Εν τω μεταξύ η πρασινοσκουφίτσα είχε τελειώσει με το μάζεμα λουλουδιών και έφυγε καρφί για το σπίτι της γιαγιάς της. Άνοιξε με νταηλίκι την πόρτα, μπήκε στο δωμάτιο της γιαγιάς και άνοιξε τις κουρτίνες. Στο κρεβάτι είδε ξαπλωμένη τη γιαγιά της με κατεβασμένο το καπελάκι του ύπνου ενώ το παρουσιαστικό της την ξάφνιαζε αρκετά. Εκτός των άλλων ήταν και ηλίθια και δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τη γιαγιά της από ένα λύκο. Έναν άνθρωπο από ένα ζώο. Η μεταμφίεση του λύκου έρχεται σε δεύτερη θέση παγκοσμίως μετά τη μεταμφίεση του Σούπερμαν σε Κλαρκ Κεντ.

- Αμάν, γιαγιά, γιατί έχεις τόσο μεγάλα αυτιά;

- Για να μπορώ να σε ακούω καλύτερα!

- Και γιατί έχεις τόσο μεγάλα μάτια;

- Για να μπορώ να σε βλέπω καλύτερα!

- Και τι μεγάλα αρχίδια που έχεις γιαγιά! Όπα! Μωρή γιαγιά, είσαι παππούς;

       Και αμέσως ο λύκος πετάχτηκε από το κρεβάτι και κατάπιε την πρασινοσκουφίτσα ολόκληρη. Μετά ξάπλωσε στο κρεβάτι και αποκοιμήθηκε ροχαλίζοντας σαν τρακτέρ και περίμενε να τον ξυπνήσει το χέσιμο. Τυχαία έξω από το σπίτι περνούσε ένας κυνηγός μπαμπουίνων που ακούγοντας το ροχαλητό ξαφνιάστηκε και σκέφτηκε ότι μια γριά δε γίνεται να ροχαλίζει έτσι επειδή στο μυαλό του νόμιζε ότι όταν ροχαλίζουν γριές εμφανίζονται ουράνια τόξα και μονόκεροι. Έτσι μπήκε στο σπίτι σαν κλέφτης και είδε το λύκο να κοιμάται στο κρεβάτι με την κοιλιά τόσο τούρλα που έμοιαζε με έγκυο γυναίκα στον 89^ο μήνα. Με οχτάδυμα. Σκέφτηκε ότι ο λύκος μπορεί μόλις τώρα να έφαγε τη γριά και να προλάβαινε να τη σώσει ανοίγοντας την κοιλιά του γιατί ως γνωστόν έτσι λειτουργεί το πεπτικό σύστημα. Οπότε πήρε ένα ψαλίδι και άνοιξε την κοιλιά του λύκου. Χωρίς αναισθητικό. Όταν ο λύκος πήγαινε να ξυπνήσει του έπαιζε μια με τη λαβή της καραμπίνας στο κεφάλι και πάλι τέζα ο λύκος. Φυσικό αναισθητικό. Μόλις ανοίχτηκε η κοιλιά ξεπετάχτηκαν από μέσα η πρασινοσκουφίτσα με τη γιαγιά της μέσα στα αίματα ενώ το λεπτό και παχύ έντερο του λύκου ήταν τυλιγμένα γύρω τους. Έμοιαζαν με γιγάντιες γαρδούμπες.

          Ο κυνηγός ύστερα πήρε ένα σάκο, τον γέμισε με πέτρες από τη διπλανή οικοδομή και τις έβαλε στην ανοιχτή κοιλιά του λύκου. Έραψαν την κοιλιά του λύκου πρόχειρα με βελόνα και κλωστή μέχρι που τελείωσε η κλωστή και αποτελείωσαν τη δουλειά με συρραπτικό. Έφυγαν και πήγαν για ούζα.

          Μόλις ξύπνησε ο λύκος ένιωθε το στομάχι του ακόμα πιο βαρύ. Έτσι έσυρε τη χοντροκοιλιά του με το ζόρι στο ποτάμι και έσκυψε να πιεί νερό. Από το πολύ βάρος όμως έπεσε μέσα, έκανε μπλουμ, πήγε στον πάτο του ποταμιού και πνίγηκε. Οι υπόλοιποι γύρισαν από τα ούζα αργά το βράδυ καζίκι της μεθιάς και ξέρασαν όλο το σπίτι.

          Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Εκτός από το λύκο που πνίγηκε. Ο λύκος όμως μισούσε τη μικρή Πασοκοπρασινοσκουφίτσα γιατί ήταν Δαπίτης. Οπότε καλά να πάθει!

ΔΙ ΕΝΔ!

ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΟΥ ΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΙΝΕΙ 8.549 ΗΜΕΡΕΣ

          Πολλές φορές ακούς από διάφορους ανθρώπους να σου λένε τη γραφική, πλέον, ατάκα: «Ζήσε την κάθε μέρα σου σα να είναι η τελευταία» προφανώς εννοώντας να ζήσεις και σήμερα στο φουλ, να κάνεις πράματα και να μην κάθεσαι μόνος στα σκοτάδια παρέα με ουίσκι να γράφεις μαλακίες σε μπλογκ.

Ένα έχω να πω σε αυτούς.

Σκατά ταύρου!

Μπούλσιτ δηλαδή!

          Αν ήξερες ότι ήταν η τελευταία σου μέρα πάνω σε αυτήν την μικροσκοπική κουκίδα του σύμπαντος που ονομάζεται Γη, το μόνο που δε θα έκανες θα ήταν ότι κάνεις στην καθημερινή σου ζωή. Άλλος θα περνούσε όλη τη μέρα με την οικογένειά του, άλλος θα έκανε / δοκίμαζε πράματα που άλλοτε φοβόταν να κάνει, άλλος θα έβρισκε ένα πρόχειρο μασίν γκαν στην ντουλάπα του και θα έβγαινε να καθάριζε κόσμο, άλλος θα έπεφτε σε κατάθλιψη και θα τέλειωνε νωρίτερα τη ζωή του (γιατί δεν μπορεί να περιμένει 24 ώρες; δεν ξέρω), άλλος θα διοργάνωνε ολοήμερο όργιο, άλλος θα έβγαινε με την τσουτσού του έξω να τρέχει ανέμελος με τη μαλαπέρδα του κρεμασμένη να πηγαίνει δεξιά αριστερά σαν εκκρεμές. Ο καθένας αντιδράει διαφορετικά όταν ξέρει πως ο θάνατος περιμένει στη γωνία και ο Χάρος απλά ακονίζει το δρεπάνι του και τρίβει τα σκελετωμένα χέρια του γελώντας χαιρέκακα. Αν και δε νομίζω να μπορείς να ακούσεις το Χάρο να γελάει επειδή δεν πρέπει να έχει φωνητικές χορδές.

          Ναι, ξέρω, είναι μεταφορική η πρόταση αλλά η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Δε ζούμε ούτε σε εμπριμέ συννεφάκι ούτε σε κάποιο ουτοπικό ποίημα. Η ζωή είναι σκληρή και απάνθρωπη και το σύμπαν έχει πολύ σημαντικότερες δουλειές να κάνει από το να ασχολείται με εσένα. Υπάρχουν πράματα που κάνεις καθημερινά, είτε σου αρέσουν είτε όχι, που σου ρουφάνε τη ζωή. Δουλειά, υποχρεώσεις, οικογένεια, προβλήματα υγείας, λογαριασμοί, υποχρεωτικές κοινωνικές συναναστροφές με αντιπαθέστατους συνεργάτες ή ακόμα χειρότερους συγγενείς, φοβίες, προσωπικά προβλήματα, ΕΝΦΙΑ, φόροι, φόροι αναπνοής και εκείνος ο μαλάκας ο γείτονας που βάζει μέταλ στο φουλ και δεν μπορείς να χέσεις με την ησυχία σου. Όπα, κάτσε, εγώ είμαι αυτός...

          Προφανώς υπάρχουν άνθρωποι που ζούνε πιο χαλαρά και με λιγότερο άγχος από το μέσο άνθρωπο γιατί πολλά από τα παραπάνω προβλήματα είναι λυμένα και ας μην το αξίζουν (βλέπε παραπάνω, που η ζωή είναι άδικη σαν κατάρα). Εσύ όμως που διαβάζεις αυτές τις γραμμές πιθανότατα να μην είσαι ένας τέτοιος τύπος, γιατί αντί να είσαι πίσω από την οθόνη ενός υπολογιστή τώρα θα έπινες μοχίτα και καϊπιρίνια μέσα σε μια πισίνα ή θα έκανες όργια στο ιδιωτικό σου τζετ, δεν ξέρω, δε με απασχολεί. Πολλές φορές είμαστε τόσο κατάκοποι από τις υποχρεώσεις μας που το μόνο που θέλουμε όταν βρίσκουμε μια στιγμή ηρεμίας είναι να απλώσουμε το ταλαίπωρο κορμί μας σε ένα καναπέ και να σαπίσουμε εκεί μέχρι να γίνουμε τροφή για τα σκουλήκια. Και δεν προλαβαίνουμε να σαπίσουμε αρκετά γιατί όλο και κάποια υποχρέωση θα έρθει να μας δώσει δυο χαστούκια και να μας τραβήξει βίαια από τ’ αυτί. Άρα οι μαλακίες περί τελευταίας μέρας ζωής κομμένες μην έρθω εκεί και σας κόψω το ίντερνετ!

          Οπότε ρε πρόεδρε τι κάνουμε; Συνεχίζουμε τη ρουτίνα μας και απλά περιμένουμε πότε θα μας κουβαλήσουν τέσσερις; Δε λέω πότε θα μας κάψουν, γιατί στην Ελλάδα βρισκόμαστε, ημιθεοκρατικό κράτος είμαστε.

          Λοιπόν, ναι, προφανώς και πρέπει να συνεχίσεις τη ρουτίνα σου γιατί π.χ. αν δε δουλέψεις δε θα έχεις λεφτά να αγοράσεις κοτομπουκιές ή κωλόχαρτο οπότε ή θα πεθάνεις της πείνας ή θα έχεις βρώμικο κώλο. Μα, πρόεδρε, μπορούμε να χέζουμε στη φύση και να σκουπιζόμαστε με φύλλα. ΣΚΑΣΕ ΧΙΠΠΗ! Χίππυ, χίπι, όπως διάολο γράφεσαι. ΑΛΛΆ! Ενώ θα συνεχίσεις τη ρουτίνα σου καλό θα ήταν να εφαρμόσεις αυτό που λέει ο τίτλος. Και γιατί 8.549 ημέρες; Είναι τυχαίος ο αριθμός; Όχι, βέβαια, δεν είναι τυχαίος!

Καλά, οκ, τυχαίος είναι.

          Αν διαιρέσεις το 8.549 με το 365,25 που είναι οι μέρες του χρόνου το αποτέλεσμα είναι 23 χρόνια και κάτι ψιλά για τσίχλες. Είναι πολύ λίγος χρόνος και πρέπει να στοιβάξεις πολλά πράματα εκεί μέσα.

          Ας ξεκαθαρίσουμε ένα πράμα για αρχή. ΔΕΝ είσαι σημαντικός, η πιθανότητα να προσφέρεις κάτι σπουδαίο στην ανθρωπότητα τείνει στο μηδέν. Ελάχιστοι άνθρωποι παγκοσμίως καταφέρνουν να επιτύχουν κάτι σπουδαίο και στην τελική, ούτε αυτό μπορεί να μην έχει σημασία στην εξέλιξη του σύμπαντος όταν θα αφανιστεί το ανθρώπινο είδος από ενδεχόμενη εξωγήινη εισβολή ή φυσική καταστροφή ή επειδή ο Τραμπ με τον Κιμ εξακολουθούν να μετράνε τα πουλιά τους να δουν ποιο είναι το μεγαλύτερο. (Σημείωση: Και τα δυο είναι τόσο μικροσκοπικά που δεν έχει σημασία). Είσαι σημαντικός για σένα και τους δικούς σου ανθρώπους. Μπορεί και να είσαι ένας από τους πάρα πολλούς αφανείς ήρωες αλλά στην τελική κανείς δε θα θυμάται το μεταπτυχιακό του Καραγιώργη Μελέτιου που η εργασία του βοήθησε την ηλίθια την apple. Είναι πολλοί που δεν καταλαβαίνουν ότι πίσω από το κινητό που το έχουν για να κάνουν τσεκ ιν στην τοποθεσία Σκατά κι Απόσκατα κρύβονται χιλιάδες εργασίες και πολλές ώρες μελέτης (ή αντιγραφής) και ενώ μια από αυτές τις εργασίες μπορεί να είναι δική σου, κύριε Μελέτιε, κανείς δε θα το ξέρει, κανείς δε θα δώσει σημασία. Όπως επίσης κανείς δε θα δώσει σημασία στη μάνα σου Μελέτιε, παρόλο που αυτή πιθανότατα να σε βοήθησε να γίνεις ο άνθρωπος που είσαι. Και δε συμπαθώ την apple, τη μισώ!

Ενός λεπτού σιγή για όλους τους αφανείς ήρωες που έχουν πατήσει τη βρωμερή τους πατούσα σε αυτόν τον πλανήτη........

Ωραία, βρήκα και ευκαιρία να κατουρήσω!

          Είναι καιρός να σηκώσεις την τριχωτή σου κωλάθρα από το βούρκο και να κάνεις κάτι για σένα. Να κάνεις κάτι για τους ανθρώπους που αγαπάς. Όσο μπορείς να αφήνεις ό,τι σε κρατάει πίσω. Τα 23 ή 33 ή 53 χρόνια είναι ελάχιστα για να μπορέσεις να κάνεις όλα όσα θες. Δε θα τα προλάβεις όλα οπότε κάνε όσα περισσότερα μπορείς, ό,τι σε ευχαριστεί. Το «δεν υπάρχει χρόνος» είναι δικαιολογία του πρωκτού. Υπάρχουν χιλιάδες άτομα ανάμεσά μας που έχουν πολλά περισσότερα και σημαντικότερα προβλήματα από εσένα, προβλήματα που ίσως να αδυνατεί να τα χωρέσει η μυξώδης μάζα σου που ονομάζεται εγκέφαλος. Και όμως, ακόμα κι αυτοί, βρίσκουν τρόπους, κλέβουν όσο χρόνο μπορούνε για τον εαυτό τους και για τους δικούς τους. Και κυρίως, μην αφήσεις τους άλλους να σε βάλουν στο κακό τριπάκι του τι «πρέπει» να κάνεις. Κάθε φορά που κάποιος σου λέει τι είναι «σωστό» να κάνεις ρίξε μια κλανιά και τράβα μια γραμμή σε ένα τετράδιο. Σε 10 χρόνια θα έχεις ένα τετράδιο γεμάτο γραμμές και ένα βρωμερό σπίτι. Προφανώς και θα υπάρχουν μέρες που είτε από κούραση είτε από βαρεμάρα δε θα θες να κάνεις τίποτα απολύτως και να μοιάζεις με ζόμπι που του τρέχουν τα σάλια. Προφανώς και θα υπάρχουν στιγμές, μέρες, βδομάδες ή και μήνες που λόγω υγείας ή προσωπικού προβλήματος δε θα μπορείς ή δε θα έχεις όρεξη να κάνεις τίποτα. Αλλά αυτό είναι ένα μέρος της ζωής σου και όχι ολόκληρη η ζωή σου.

          Τικ τοκ, τικ τοκ, η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει. Σε μερικά χρόνια θα πέσει ένας μεθυσμένος νταλικέρης πάνω σου και θα σε κάνει ντοματοπολτό. Κανείς δεν αποφεύγει το θάνατο, δεν είσαι ο μόνος που θα πεθάνει, είναι το στάδιο της ζωής που θα περάσουμε ΟΛΟΙ. Και αυτός ο κύριος, ο Χάρος, είναι που θα πρέπει να σου δώσει δύναμη να κάνεις όσα περισσότερα μπορείς. Ποιο είναι το νόημα αφού θα πεθάνουμε έτσι κι αλλιώς; Το νόημα είναι μέχρι τότε να έχεις προλάβει να κάνεις 5,10, 200 πράματα που θα σε κάνουν εσένα ευτυχισμένο. Πήγαινε ταξίδια, μάθε ξυλογλυπτική, κάνε τατουάζ, παίζε μπάλα, κάνε παιδιά, κυλίσου στη λάσπη, κάνε δίαιτα, τρώγε σα ζώο, βάλε δονητές στον πάτο σου ή ότι αρέσει σε σένα, δε μου πέφτει λόγος. Μπορεί να μην προλάβεις να κάνεις όλα όσα θες, αλλά σίγουρα μπορείς να κάνεις κάποια.

          Αυτό το μπλογκ δε βρίσκεται εδώ ούτε για να σας εμψυχώσει ούτε για να σας δώσει κάποιο κίνητρο. Αυτό το μπλογκ βρίσκεται εδώ για να βγάζει τα σώψυχά του ο γράφων αλλιώς θα έπαιρνε ένα καλάσνικοφ και θα γάζωνε κόσμο με λύσσα όπως επίσης και για την ανάγκη που έχει από μικρός ο ίδιος ηλίθιος γράφων να κάνει ανθρώπους να γελάνε και να ξεχνιούνται έστω και για λίγο από τα προβλήματά τους. Πολλά από αυτά που γράφονται εδώ κατά καιρούς τα γράφω για μένα. Το μπλογκ αυτό είναι βλαμμένο, απαράδεκτο, κακογραμμένο και ολίγον μισάνθρωπο. Για την ψυχική σας υγεία ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΤΕ ΠΟΤΕ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ! Δίνει κακές συμβουλές και ωθεί τον κόσμο στον αλκοολισμό.

Ευχαριστώ!

Σιχτίρ!

Υ.Γ.: Εξαιρετικά αφιερωμένο σε μια ψυχή. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα!

Υ.Γ.2: Να γυρνάω που και που να το διαβάζω αυτό γιατί μου χρειάζεται.